Het bosbeheerplan vormt een belangrijke schakel in het duurzaam bosbeheer. Dergelijk beheer probeert een evenwicht te creëren tussen de ecologische, economische en maatschappelijke functies van bossen. Hiermee wil de Vlaamse overheid de ecologische kwaliteit en biodiversiteit van bossen versterken. Er zijn twee soorten bosbeheerplannen. Beperkte bosbeheerplannen moeten aan een basisniveau voldoen, terwijl uitgebreide beheerplannen de criteria duurzaam bosbeheer moeten halen. De criteria duurzaam bosbeheer zijn gebaseerd op de internationale FSC-principes (Forest Stewardship Council). Boseigenaars kunnen voor bossen met uitgebreid beheerplan een FSC-certificaat halen.

Volgens het Bosdecreet moeten alle bossen groter dan vijf hectare over een bosbeheerplan beschikken. Bij alle openbare bossen en bij privébossen binnen het Vlaams Ecologisch Netwerk moet dat een uitgebreid beheerplan zijn.

Tussen 1990 en 2016 werd 36.778 ha uitgebreid en 31.681 ha beperkt bosbeheerplan goedgekeurd. De totale oppervlakte bos met beheerplan bedraagt daarmee 68.459 ha. Het totaal is mogelijk overschat omdat in de cijfers de oppervlakte vervat zit van bossen die ondertussen van eigenaar veranderden en daardoor deel kunnen uitmaken van een nieuw beheerplan, of van bossen die na afloop van de planningstermijn (nog) geen nieuw plan hebben.

De geringe toename van de beperkte bosbeheerplannen heeft mogelijk te maken met de onduidelijkheid rond de nieuwe wetgeving, waardoor eigenaars wachten met de opmaak van een bosbeheerplan. Volgens het nieuwe Natuurdecreet zullen immers in de toekomst de verschillende types beheerplannen (bos en natuur) geïntegreerd worden tot één nieuw type, het natuurbeheerplan. Daarnaast stimuleert ANB boseigenaars om een uitgebreid bosbeheerplan te maken.